Iedere keer denk ik dat het niet zo leuk kan worden dan de vorige keer. Met een gevoel van "onovertroffen gezelligheid" ga ik dan ook naar huis. Maar toch, gelukkig maar, was het dit jaar weer super super ge........
Belangrijker nog, mijn reisgenoten zijn weer helemaal blij en tevreden! Elke keer is het weer spannend om een nieuw reis programma te maken. Vindt iedereen dat wel leuk? Is dat wel gezellig? Dit zijn de vragen die ik me dan stel. Want naast de lessen en wandelingen is het toch belangrijk dat we op en top genieten (eigenlijk is dat het belangrijkst ;-)). Cultuur, heerlijk eten, rust en toch actief met z'n allen.
Warmte, hartelijkheid en veel gelachen
In Málaga staat het hotel naast de professionele school, zij bieden verschillende niveaus zodat je altijd ergens in past. We hebben met zijn allen in het restaurant ontbeten en geluncht voor en na de lessen. Er werd volop gepraat over de lessen en welke stof iedereen heeft gehad… Je hebt je eigen kamer en badkamer, maar je ontmoet elkaar steeds weer op het gezellige terras, het centrale punt. En er wordt vooral heel veel gelachen en waarover, dat weet ik eigenlijk niet meer. De warmte en hartelijkheid onder elkaar is me wel bijgebleven.
Wijntje en Manzanilla
In Sanlúcar heb je een hele andere, een kleinere school, ook hele leuke goeie lessen; de totale groep is hier meestal wat groter maar ook weer een enorme gezelligheid onder elkaar, ook weer heel heel veel gelachen en genoten. Hier spreek je wat meer Spaans omdat Sergio, de directeur, na de lessen de hele dag met ons op pad is… Je komt op de leukste authentieke plekjes die hij allemaal kent..
En bij elke maaltijd zijn er de wijntjes en de manzanilla wat de vrolijkheid ook weer erg bevorderd…
De rugzak van Sergio
De wandelreis, de tweede dit keer was ook weer een hele bijzondere reis als ik de deelnemers zo hoor praten. 14 deelnemers en ze hebben een fantastische week gehad. Dwars door de bergen gelopen, heel hoog geweest, een dag zelfs in de sneeuw gelopen en wat ik heel fijn vond om te horen is dat ze spraken over de warme onderlinge band die met de dag groeide. En de hele dag Spaans natuurlijk, je ontkomt er niet aan…. En die rugzak van Sergio, wat daar allemaal uitkomt als je moe, hongerig en dorstig bent…...
Familia
Dit jaar ben ik met twee van de groepen meegegaan, het viel me eigenlijk toen pas op dat het om zoveel verschillende mensen ging. Verschillende leeftijden, achtergronden en ambities. Maar toch, het is net een familie die steeds hechter en groter wordt. De Spaanse taal, onze passie, verbindt ons. En daarom gaan we elk jaar weer samen naar Zuid-Spanje.
Ik prijs me gelukkig met jullie allemaal.
Saludos,
Catharina
La Reserva is één van de beste restaurants van Málaga. Je eet hier de beste Ensaladilla Rusa van heel Spanje volgens sommigen.
Dit is typisch zo'n restaurant waar de overheerlijke lucht je vastgrijpt en naar binnen trekt. Geheel onvrijwillig geef je je over. Je gaat zitten en laat je leiden door de meest vriendelijkste obers. Gelukkig welkome ramp, want voor de prijs hoef je het niet te laten.
